Naar de lokale kerk

De luide stem van Bert & Hans maakte ons wakker op deze vroege ochtend. Ik viel weer in slaap, maar werd daarna toch echt wakker geschreeuwd door onze staf. Tijd voor ontbijt. Ontbijt van broodjes en zelfs scrembled egg! Wie had dat nou verwacht?! Het smaakte echt heerlijk. Na het ontbijt gingen we nog even liedjes oefenen voor de kerk. Wij als Nederlanders zouden namelijk voor liederen en een preek zorgen. Alicia en ik hadden liederen uitgekozen. Bekende liederen zoals Amazing Grace en Abba Father. Onderweg naar de kerk keek ik m'n ogen weer uit. Ik zal allemaal ezels bepakt met allemaal hooi en stro. Kunnen zulke ezeltjes dat wel aan? schoot er door mijn hoofd heen. Is het niet veel te zwaar? Een stukje verderop zag ik een ezeltje op een vuilnishoopje zoekend naar eten. Mijn hart brak bij het zien van alle hongerige dieren die op zoek waren naar eten. Ook zag ik kinderen in versleten kleren die ons busje bij probeerden te houden met hun korte beentjes. 

Eenmaal aangekomen bij de kerk werden we allemaal warm onthaald door de dominee's. We kregen allemaal een hand en de typische ethiopische groet: schouders tegen elkaar. Na een leuk gesprek met de dominee's mochten we de kerk binnen gaan. Tot mijn grote verbazing zag ik allemaal mensen geknield in aanbidding bij hun stoel zitten. Dit raakte me. Ze gaven zich helemaal over aan God. Iets wat ik nog wel kan leren. Na een tijdje begon de kerkdienst. Eerst een uitleg over wat wij hier komen doen. Nadat Hans zijn uitleg gegeven had, kwam het kinderkoor van de lokale kerk naar voren. Prachtig gezicht, want ze hadden allemaal van die witte met paarse gewaden aan net als gospelkoren op tv. Ze stonden te dansen en zingen vol in aanbidding voor God. Er was zelfs een meisje die midden tussen de andere kinderen ging knielen. Dit heb ik van horen zeggen, want helaas kon ik het zelf niet zien. Na het kinderkoor mochten wij op het podium komen als groep om onze voorbereidde liederen te spelen en te zingen. In tegenstelling tot het kinderkoor stonden wij er als typische Nederlandse zoutzakken bij. Na 3 liederen ging Jakob preken. Toen Jakob klaar was, mochten wij weer op het podium komen om de laatste twee liederen te zingen. Laatste?... Nee, want Hans pakte ineens de microfoon en zei dat we gingen improviseren. Huh? Wat? 'We would like to sing together with the childrens choir', zei hij. Het koor had namelijk een voor ons eveneens bekend lied gezongen: 'Open the eyes of my heart Lord'. Erg mooi moment om gemixed met al die kinderen op het podium te staan en te zingen. Hierdoor voelde ik een soort verbondenheid. 

Na de dienst werden we uitgenodigd om wat te eten en te drinken. Het was de bedoeling om gelijk na de dienst te eten, maar veel mensen moesten nog naar de wc net als ik. De wc daar was gewoon een hokje met een gat in de grond. Groot contrast, want er was wel gewoon geluidsapparatuur in de kerk. De wc was erg smerig, maar het viel me best mee dat ik het niet eens een heel groot probleem vond om daar mijn behoefte te moeten doen. Na het toiletbezoekje mochten we genieten van heerlijk eten. Brood met gekruid vlees. Uiteraard eerst handen wassen. Na dit heerlijke 'tussendoortje' zouden we weer richting het weeshuis, maar gelijk toen we buiten kwamen werd onze aandacht getrokken door de spelende kinderen. We liepen erheen en voor we het wisten hadden we leuke gesprekken, deden we spelletjes en werd ons haar ingevlecht. Anneke en ik kregen ook een rondleiding door de gebouwen. Heel interessant om te weten te komen waar ze de gebouwen voor gebruiken, op wat voor manier ze les geven aan de kinderen. 

Indrukwekkend om allemaal gesprekken gevoerd te hebben met de lokale bevolking. Na alle leuke ontmoetingen met de kinderen was het tijd om terug te gaan naar het weeshuis, waar het eten alweer bereid werd voor ons. We hadden al gegeten bij de kerk, maar dit ging er ook nog wel lekker in hoor. Hierna was het tijd voor een uitbuikwandelingetje. Kibrom vertelde ons tijdens deze wandeling allemaal interessante weetjes en feitjes over Ethiopië. Zo is er in Addis Ababa een bloemenkwekerij met bloemen uit Nederland! Ook mochten we 2 gezinnen bezoeken, hun verhaal horen en we mochten ze vragen stellen. Erg interessant. Hierna zouden we nog groepsopdrachten doen met ons GoedeMorgenGesprek(GMG) groepjes, maar het begon keihard te regenen dus we gingen maar naar binnen. Spelletje doen: weerwolven. Hierna alweer eten & daarna bijbelspeeddaten. We kregen allemaal als stel/koppel een voorwerp of een kaartje met een vraag erop. Hier moesten we over gaan discussiëren met onze partner. Ik heb met Ruben, Herjan, Rients, Hans, Sandra & Bram gezellig 'gedate'. Na deze leuke speeddates gingen Herjan, Martijn, Jarnick, Jeffrey, Bram (de jongens oet Daarle), Alicia en ik koehandeln. Dit was een lang en saai spel. Tot 10 uur zijn we doorgegaan hiermee en toen gaven Bram en ik het op en stopte het spel. Tijd om te gaan slapen, wat Debora, Jorie en Laura ook dachten. Anita bleef langer beneden. Toen we allemaal lekker ingestopt in ons bedje lagen, bedachten we ons ineens dat de ramen nog open moesten voor frisse lucht en dat het licht nog uit moest. Shit... Niemand wilde nog haar bed uit. Dus ik bedacht me niet en ging keihard schreeuwen naar de mensen die op de gang liepen. Op een gegeven moment hoorde ik dat het de groep uit Daarle was, dus ik riep: 'Daarle, help ons!' En gelukkig was daar onze reddende held Jarnick in zijn ontblootte bovenlijf die ons te hulp schoot. Geniaal! Toen vonden we eindelijk onze rust.